O wow - dziękuję za dedykację:) W ogóle szacun, że Ci się udało to zrealizować. Ja się przymierzam, ale zawsze sobie znajdę jakiś pretekst, żeby nie iść. Szczerze mówiąc to bałbym się tej niewygody. Z wiekiem się zrobiłem straszna pierdoła. A kiedyś się spało na jakimś kocu pod chmurami, człowiek się otrzepywał i szedł dalej. A co z telefonami na pielgrzymce? Bo jak ja chodziłem to nawet nie mieliśmy stacjonarnego w domu.

telefon ma oczywiście każdy, łącznie z całym duchowieństwem. Ale mało kto z telefonu korzysta. Z braku siły, czasu, ale głównie z tego powodu, że telefon, czy raczej smartfonprzestaje cie interesować, bo masz co innego w głowie i na głowie.

Co do niewgód, są straszne:-) Brak możliwości porządnego odpoczynku, bieżącej ciepłej wody, wygodnego łóżka, a przy tym stała obecność wszelkiego rodzaju owadów, toaleta w lesie lub w polu kukurydzy...dużo by wymieniać. D tego wszystkiego element bodaj najtrudniejszy - brak możliwości narzekania:-)))))

Wszystko do przeżycia, wręcz uważam, że każdy powinien choć raz w życiu tego doświadczyć. 2lat temu inaczej na wszystko patrzyłam, doszłam do wniosku, że bardziej lubię sibie teraz, choć znowu tak wiele się nie zmieniłam

Warszawska zdaje się, że jutro wchodzi? 

Nie, ona raczej już właśnie w tych dniach, dziś albo jutro jest w Częstochowie. Wydaje mi się, że raczej 14 sierpnia jest ostatni dzień.

Ja ostatni raz byłem tak dawno, jakby to było w XIX wieku:) Pytałem moich znajomych z tamtych lat, czy by ktoś się nie wybrał, ale to same skapcaniałe kanapowce.

" Ten sznyt oazowy księży z gitarą, śpiewających radośnie, że "spotkałem Jezusa" i wianuszek wpatrzonych weń, zachwyconych harcereczek."

Zdaje się, że teraz organizowane są pielgrzymki(grupy pielgrzymkowe) o "różnym profilu", tzn. jak ktoś nie lubi oazowych piosenek to może iść w innej grupie. Ja stwierdziłem, że jak kiedyś miałbym iść to właśnie bez tego "sztafażu".

I właśnie dlatego powinieneś iść z tym sztafarzem.

Dziękuję.

Pierwszy raz w życiu poszedłem w tym roku na pielgrzymkę z krakowskimi Dominikanami. Nie było łatwo ale innym też łatwo nie było choć często młodszym a ja kilkuletni emeryt. Najstarszy 84 lata w grupie ponad 1000 pielgrzymów. Za rok też chyba pójdę. To był dobrze spędzony czas. Spanie w szkołach lub na kwaterach. Dostęp do prysznicy. Stale towarzyszący serwis przenośnych toalet.

Ja nie zapomnę jak ostatniego dnia w Częstochowie, kiedy już było niedaleko do Klasztoru popędzały nas, 18-19 latków jakieś starsze panie. My szliśmy jak w smole, a one nas z tyłu parasolami w plecy, jak NKWD:) Tam ludzie w podeszłym bardzo wieku nabierają niesamowitej siły i energii. To jest niesamowite.

na pociechę dodam, że czasem są etapy, w których narzucają takie tempo, że można buty pogubić, niemal marszobieg. No a poza tym, są chwile, wcale nie takie znów rzadkie,  kiedy samo chodzenie czy nawet bieganie jest najmniejszym problemem. Więc dasz radę, jakby co

te starsze osoby, które idą i znoszą wszystko bez zająknięcia bardzo mobilizują. no głupio tak marudzić i narzekać, jeśli przy nich wygląda się na bardzo sprawną fizycznie osobę. Dodatkowo onieśmielały mie najbardziej osoby, które na odpoczynkach, lub wieczorami pomagały innym - u nas była w grupie pani doktor, która szła z trójką swoich dzieci, w wieku nastoletnim wprawdzie, ale jedna z nich miała Zespół Downa, więszkość drogi trzeba ją było pchać na wózku a charakter też miała ciężki! Pani doktor na postojach oraz na noclegach była do dyspozycji każdego niemal w każdej chwili - opatrywała stopy, udzielała porad, dawała leki...sama z tego korzystałam w pewnym momencie i nie mogłam się nadziwić, ile w tej małej osóbce siły i energii. Ja bym chyba tak nie umiała

Nie przypuszczałem, że stać mnie na takie szaleństwo bo planowałem zupełnie inaczej ale nie ma przypadków są tylko znaki. Tworzą się wspólnoty nadające sens podjętemu wysiłkowi a i postawy niektórych pobudzają do naśladowania. Dużo rozmów i niełatwych wyimków z życia sióst i braci na wspólnej drodze. Mam szczególny szacunek dla funkcyjnych bez których grupy złożone ze 180 pielgrzymów nie mogą się poruszać po drogach publicznych odcinkami wspólnie z tirami i innymi dużymi ciężarówkami czasem z przyczepą, autobusami miejskimi i turystycznymi.

"Do młodzieży trafia to, co robi matka z ojcem, jak żyje, jak radzi sobie z dyskomfortami, jak reaguje na trudne sytuacje." o, tak i znakomicie młodzi ludzie wyciągają wnioski; świetny reportaż, i chyba każdy ma coś 'Częstochowie - jako sanktuarium' do zawdzięczenia

"... przeznaczoną dla 40 plus"

Czyli jednak są jakieś podgrupy.

Mi chyba właśnie chodziło o tą pokutną kiedy napisałem o "róznych profilach" grup. Dominikanie kiedyś taką pielgrzymkę organizowali.

Właśnie wróciłem z pielgrzymki Dominikańskiej, która wyruszyła z Krakowa 3 sierpnia, zorganizowanej w osiem grup sprofilowanych w różny sposób. Połowa pątników w wieku 40+ a druga połowa to młodzież od gimnazium do studentów oraz małżeństwa z małymi dziećmi.

Ojtam, ojtam, zaraz pokuta ;)

Raczej jako doskonalenie osobowości.

być może masz jeszcze troche czasu, żeby to nadrobić

Odprowadzalam Was kawaleczek ulicami Krakowa. Jak odlaczylam sie od grupy, nagle zrobilo sie jakos bez sensu na tych ulicach..:) Niestety  z przyczyn obiektywnych, nie moglam pojsc.

:)