Pierwszy pies nam uciekł, uciekał często ale raz nie wrócił. Ja bardzo chciałem następnego rodzice byli sceptyczni musiałem cały rok się zajamować akwarium, karmić rybki zmieniać wode czyścić jakieś filtry. No zapracowałem sobie na następnego psa :)

Znaczy swoje dzieci możesz mieć, a nawet cudze uczyć.

Cesara Millana absolutnie nie polecam. Dla osoby początkującej naprawdę o niebo lepszy jest nasz polski Piotr Wojtków - behawiorysta i specjalista od szkolenia psów dla osób niepełnosprawnych, którego filmiki można znaleźć na kanele You toube JohnDog.

o, nie znałam Wojtkowa, dziękuję. A czemu Cesara nie? ja wiem, że to szołmen, ale dobrze się to ogląda, staram się, jakzawsze podchodzić do tego z rezerwą

Tak w skrócie, generalnie lepiej stosować metody pozytywne niż awersyjne. Dam przykład taki. Zawody  ze sztucznym aportem dla retriverów. Każdy pies siedzi przy przewodniku i jest nie tylko bez smyczy ale i bez obroży. A tu nad głowami latają aporty, wpadają do wody. No i pies musi wytrzymać i siedzieć póki nie dostanie komendy, że ma przynieść aport. Taką karność buduje się na zaufaniu i na bardzo silnej więzi psychicznej między psem a przewodnikiem - bez kolczatek i łańcuszków zaciskowych oraz innych awersyjnych metod. 

Jak mówili mi doświadczeni szkoleniowcy metody Cesara nie nadają się do normalnych psów. To są jakieś ekstremalne patologiczne przypadki i jeszcze na dodatek w film nie pokazuje całego procesu resocjalizacji, tylko wycinki, skróty, bo musi być dynamika.

Stosując metody Cesara można bardzo łatwo zwichrować zwierzaka, zwłaszcza takiego o miękkiej psychice jak np. golden, czy collie.

Metodą budowania fantastycznej więzi między przewodnikiem i psem jest tropienie - odszukiwanie przedmiotów, bądź ludzi (mantrailling). Jest to jednocześnie kapitalny sposób na wyciszenie i zmęczenie psa. Polecam. 

zgadza się, tytuł nawiązuje jednak to pewnej inicjatywy, którą opiszę w kolejnych odcinkach

Owszem jako film to sobie można obejrzeć.

Tu jest strona recenzująca metody Cezara http://niezaklinam.pl/o-zaklinaniu/

Natomiast ta  dziewczyna ma bardzo dobre podjście szkoleniowe https://alaodjazza.pl/

Poza tym życzę powodzenia w szkółce dla szczeniaczków oraz dalszych kursów.

Dzięki mojemu początkowo absolutnie zwariowanemu goldenowi, spędziłam w szkołach, na warsztatach, na obozach ładnych kilka lat. Poznałam bardzo ciekawych ludzi, przeżyliśmy mnóstwo przygód, a z psa zrobił się idealny towarzysz, z którym można było iść wszędzie. Przy okazji sama nauczyłam się opanowania, samokontroli i innych przydatnych umiejętności. Poszło to w dwie strony.

to mi się właśnie u Cesara najbardziej spodobało: że tłumaczył oczywistość, pies to nie człowiek. I że wcale nie będzie mu lepiej, jak się go będzie traktować jak człowieka. 

"Jako, że raczej nie mam kiedy myśleć o modach, nie zauważyłam upływu czasu i zmiany trendów: okazało się, że w kaloszach już nikt nie chodzi, chyba, że z konieczności jakieś wieśniaki. Nigdzie ich też kupić nie można, a już nie w modnym sklepie. Dorwałam w desperacji ostatnią parę w tesco..."

Nokia ciągle produkuje..., ale edycja jest limitowana do dwustu par rocznie. Czy jakoś tak...

  Sorry ,ale to że rodzice niszczą szkołę to  Szanowna Autorka przesadziła.. Osobiście nie mam zaufania do belfrów.. Wszak szkoła dyktuje warunki nauczania, czyz nie .. ? Oczywiscie zależy o jakiej szkole mówimy.. Warto operować konkretami.

A dobrych nauczycieli to trzeba szukać, jak przysłowiowej igły w stogu siana.. Zresztą to nie tylko nauczycieli dotyczy..

Apeluję o czytanie ze zrozumieniem. Niniejsza notka jest wstępem do kolejnych rozważań o szkole, o modach w edukacji i tym, co się tam aktualnie dzieje. Rodzice są jednym z elementów, które obecnie destrukcyjnie wpływają na szkołę, rozumianą jako wspólnotę, społeczność. O nauczycielach również wspomniałam, ale jak już wyżej napisałam, to zaledwie wstęp do kolejnych przyczynków. 

Ja nie lubię zajmować się tematem szkoły, dlatego że dla mnie te 18 mniej więcej lat edukacji to skradzione życie. Z resztą dzisiejszy model szkoły w Polsce wygląda jak walka silniejszych przeciw słabszym, przy czym oczywiście ci słabsi są zmuszani do tego, czego robić nie chcą, czyli siedzenia przez 45 min i suchania jakichś głupot, które z życiem i ich zainteresowaniami mają niewiele wspólnego.

Dla mnie swego czasu jakimś tam wzorem stała się szkoła w Summerhill. Jej działanie opisal jej założyciel i właściciel A. S. Neill. Podoba mi się w tym modelu to, że stawia się tam nacisk na relacje, komunikacje, wychowanie itp., a nauka jest na samym końcu. 

Niemniej ciekaw jestem pani doświadczeń i tego, jak to dziś wszystko funkcjonuje, więc z pewnością pani notek nie będę pomijał.

Od ś.p. mojego Dziadka (najlepsza szkoła życia) poznałem maksymę:

"Psu, koniowi i kobiecie się nigdy nie wierzy".

Dziękuję i oczekuję na następne odcinki.